Christchurch
Door: Ditta Hawinkels
Blijf op de hoogte en volg Ditta
15 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Zo hier mijn eerste verhaaltje vanuit Nieuw Zeeland. Nog steeds in Christchurch. Maar ik vertrek morgenochtend (zondag) om 07.15uur met de Kiwi Experience naar Kaikoura, Kaiteriteri, Westport, Frans Josef, Wanaka, Queenstown, Milford Sound en Lake Tekapo.
De vluchten zijn erg meegevallen, het lijkt eerder alsof je in een droomwereld zit. Het aanbod in films was zeer uitgebreid, de maaltijden helaas wat minder. Na 5 warme maaltijden met kip een aardappelenpuree op de meest rare tijden, pas ik hier de komende weken voor.
Mijn eerste dag ben ik eerst een uurtje de stad ingeweest, maar dat was zo triest en mismoedig dat ik had besloten om naar de bergen in de verte te lopen. Die lijken een heel stuk dichterbij dan ze ook daadwerkelijk zijn. Maar na 4 uur lopen stond ik eindelijk boven! En het uitzicht was het waard!
De volgende dag toch maar Christchurch ingegaan en de redzone route gelopen. In september 2010 is er een aardbeving geweest met een kracht van 7.1, inclusief aardverschuiving. Daarna zijn er duizenden naschokken geweest, maar de 4945e naschok van 6.3 heeft hele grote gevolgen. Rijen huizen storten tegelijk in, raken beschadigd of worden letterlijk zwaar gekraakt. Deze naschok is volgende week 3 jaar geleden, maar het lijkt net alsof het vorige week is gebeurd. Het hele centrum is uitgestorven, op de bouwvakkers na. Op elk blok staan meer bouwvakkers dan je op 2 handen kan tellen. Overhal staan hekken met verboden toegang of gevaarlijk om te betreden, let op instortingsgevaar en ga zo maar door. Er staan containers midden op de weg om zo het verkeer te beschermen tegen instortende gebouwen. Alle winkens zijn weg, de dichtsbijzijnde supermarkt is 30 min lopen. Overige winkels zitten gevestigd in grote scheepscontainers. De tour was zo nu en dan indrukwekkend. Zoals het monument met de 185 stoelen. Op een plein staan 185 wit geschilderde stoelen; een zitzak, barkruk, maxi cose, schommelstoel ect. Alle stoelen zijn verschillend. Elke stoel staat voor een overleden tgv de aardbeving. Er tegenover stond the ctv building. Hierin zat de lokale tv, taalschool, een medical clinic, opleiding tot verpleegkundige en sociale dienstverlening gevestigd. Dit gebouw is met de aardbeving volledig ingestort en hier zijn 115 mensen omgekomen, voornamelijk jongeren.
Oma en mam lees dit stukje maar even niet: Sinds ik in Christchurch ben zijn er al 12 aardbevingen geweest in de stad. Maar heb nergens wat van gemerkt.
Ook ben ik nog een aantal keren in het ziekenhuis geweest. Niet voor mezelf, maar gewoon om er even rond te kijken en wat gepraat met het ziekenhuispersoneel. Uiteindelijk uitgekomen bij the Department of Nursing. Helaas was de persoon die ik moest hebben niet aanwezig. Maar ik heb haar een mailtje gestuurd. Ze is afwezig tot maandag, ik hoop dat ik eventueel een dag mee kan lopen wanneer ik weer terug ben in Christchurch.
Verder ben ik samen met Veronika uit Duitsland een dag naar Sumner en New Brighton geweest. (Ja, de Duitsers kom je inderdaad overal tegen! Zelfs mijn kamergenootjes uit Israel zeggen: Volgens mij zijn er geen enkele Duitsers in Duitsland, want ze zitten overal!). Sumner en New Brighton zijn 2 kustplaatsen. In Sumner zijn we de berg opgelopen tot aan Scarborough, wederom een heel mooi uitzicht, maar nu over de oceaan! Op het surfstrand, kreeg een groep schoolkinderen voor gym surfles! Hoe leuk is dat?! In New Brighton heb ik mijn eerste vis gegeten en het was nog niet eens zo heel vies, alleen erg zout!
Het hostel is prima. Ik slaap op een kamer met 2 stapelbedden. Tot nu toe heb ik al 12 verschillende kamergenoten gehad uit Amerika, Israel, Ierland, Duitsland, Chili en Frankrijk. In het hostel hebben ze volgens mij een nieuwe avondactiviteit en dat is het evacuatie spel. Het begint meestal in de keuken. Dan gaat er een groot brandalarm af die iedereen vraagt om te evacueren (en nee het is geen oefening). Dan wacht je tot de brandweermannen alles gecontroleert hebben en dan mogen we weer naar binnen. Dat is deze week al 2 keer gebeurd. Best gezellig buiten met zn alle op straat!
Genoeg gedaan, genoeg beleefd en veel nieuwe indrukken in de eerste week. De mensen zijn echt heel erg vriendelijk en behulpzaam in de stad! Maar de stad zelf zal ik niet gaan missen. Over 11 dagen ben ik weer terug hier en dan mag ik Ellie al oppikken van het vliegveld!! En laterna onze camper! Ik ga weer even genieten van het zonnetje, denk in het park. Tot de volgende keer! En dan zal ik proberen wat foto’s te uploaden.
Adiee wa
De vluchten zijn erg meegevallen, het lijkt eerder alsof je in een droomwereld zit. Het aanbod in films was zeer uitgebreid, de maaltijden helaas wat minder. Na 5 warme maaltijden met kip een aardappelenpuree op de meest rare tijden, pas ik hier de komende weken voor.
Mijn eerste dag ben ik eerst een uurtje de stad ingeweest, maar dat was zo triest en mismoedig dat ik had besloten om naar de bergen in de verte te lopen. Die lijken een heel stuk dichterbij dan ze ook daadwerkelijk zijn. Maar na 4 uur lopen stond ik eindelijk boven! En het uitzicht was het waard!
De volgende dag toch maar Christchurch ingegaan en de redzone route gelopen. In september 2010 is er een aardbeving geweest met een kracht van 7.1, inclusief aardverschuiving. Daarna zijn er duizenden naschokken geweest, maar de 4945e naschok van 6.3 heeft hele grote gevolgen. Rijen huizen storten tegelijk in, raken beschadigd of worden letterlijk zwaar gekraakt. Deze naschok is volgende week 3 jaar geleden, maar het lijkt net alsof het vorige week is gebeurd. Het hele centrum is uitgestorven, op de bouwvakkers na. Op elk blok staan meer bouwvakkers dan je op 2 handen kan tellen. Overhal staan hekken met verboden toegang of gevaarlijk om te betreden, let op instortingsgevaar en ga zo maar door. Er staan containers midden op de weg om zo het verkeer te beschermen tegen instortende gebouwen. Alle winkens zijn weg, de dichtsbijzijnde supermarkt is 30 min lopen. Overige winkels zitten gevestigd in grote scheepscontainers. De tour was zo nu en dan indrukwekkend. Zoals het monument met de 185 stoelen. Op een plein staan 185 wit geschilderde stoelen; een zitzak, barkruk, maxi cose, schommelstoel ect. Alle stoelen zijn verschillend. Elke stoel staat voor een overleden tgv de aardbeving. Er tegenover stond the ctv building. Hierin zat de lokale tv, taalschool, een medical clinic, opleiding tot verpleegkundige en sociale dienstverlening gevestigd. Dit gebouw is met de aardbeving volledig ingestort en hier zijn 115 mensen omgekomen, voornamelijk jongeren.
Oma en mam lees dit stukje maar even niet: Sinds ik in Christchurch ben zijn er al 12 aardbevingen geweest in de stad. Maar heb nergens wat van gemerkt.
Ook ben ik nog een aantal keren in het ziekenhuis geweest. Niet voor mezelf, maar gewoon om er even rond te kijken en wat gepraat met het ziekenhuispersoneel. Uiteindelijk uitgekomen bij the Department of Nursing. Helaas was de persoon die ik moest hebben niet aanwezig. Maar ik heb haar een mailtje gestuurd. Ze is afwezig tot maandag, ik hoop dat ik eventueel een dag mee kan lopen wanneer ik weer terug ben in Christchurch.
Verder ben ik samen met Veronika uit Duitsland een dag naar Sumner en New Brighton geweest. (Ja, de Duitsers kom je inderdaad overal tegen! Zelfs mijn kamergenootjes uit Israel zeggen: Volgens mij zijn er geen enkele Duitsers in Duitsland, want ze zitten overal!). Sumner en New Brighton zijn 2 kustplaatsen. In Sumner zijn we de berg opgelopen tot aan Scarborough, wederom een heel mooi uitzicht, maar nu over de oceaan! Op het surfstrand, kreeg een groep schoolkinderen voor gym surfles! Hoe leuk is dat?! In New Brighton heb ik mijn eerste vis gegeten en het was nog niet eens zo heel vies, alleen erg zout!
Het hostel is prima. Ik slaap op een kamer met 2 stapelbedden. Tot nu toe heb ik al 12 verschillende kamergenoten gehad uit Amerika, Israel, Ierland, Duitsland, Chili en Frankrijk. In het hostel hebben ze volgens mij een nieuwe avondactiviteit en dat is het evacuatie spel. Het begint meestal in de keuken. Dan gaat er een groot brandalarm af die iedereen vraagt om te evacueren (en nee het is geen oefening). Dan wacht je tot de brandweermannen alles gecontroleert hebben en dan mogen we weer naar binnen. Dat is deze week al 2 keer gebeurd. Best gezellig buiten met zn alle op straat!
Genoeg gedaan, genoeg beleefd en veel nieuwe indrukken in de eerste week. De mensen zijn echt heel erg vriendelijk en behulpzaam in de stad! Maar de stad zelf zal ik niet gaan missen. Over 11 dagen ben ik weer terug hier en dan mag ik Ellie al oppikken van het vliegveld!! En laterna onze camper! Ik ga weer even genieten van het zonnetje, denk in het park. Tot de volgende keer! En dan zal ik proberen wat foto’s te uploaden.
Adiee wa
-
15 Februari 2014 - 07:57
Riena Broers :
Nooit geweten dat het nog zo dramatisch is in Christchurh na de aardbevingen! Maar je zal zien wanneer je straks weer terug komt in Chrischurch dat het toch voelt als een beetje thuiskomen! Gezellig dat je in een hostell zit Ditta zo leer je veel mensen kennen en kom je ze ook steeds weer tegen! Goed dat je een dagje probeer mee te lopen in het ziekenhuis! Doe je goed! Bizar van die stoelen, begrijp dat dit aan grijpend is! Nu al benieuwd naar je volgende avonturen! Wil met Roel ook nog eens dir. kant op en dan ben jij alvast de explorder! Haha veel plezier de komende dagen Ditta XXX Riena -
15 Februari 2014 - 08:08
Tet:
Hé........fraulein Dita......daar had je geen 18000km voor hoeven te reizen. Roermond wordt er wekelijks mee overspoeld!:-):-):-)....... -
15 Februari 2014 - 10:45
Jetty:
Hallo Ditta,
Leuk om je vanuit Roermond een beetje te kunnen volgen op je grote reis! Groetjes en genietze! -
15 Februari 2014 - 10:54
Saskia:
He Ditta,
Leuk, je 1e verslag. Ik heb er naar uitgekeken. Triest he, zo'n stad na een aardbeving. Wij hebben dat 2 jaar geleden in Aquila gezien, in Italie. Was ook erg aangrijpend. En Christchurch was zo'n leuke stad....
Straks op pad met de Kiwi Experience. ook daar ontmoet je weer veel andere reizigers.
Ook dank voor je whatsappje, het is daar mooier weer dan hier met indkracht 8 buiten:-(
Geniet ervan!
Knuf! -
15 Februari 2014 - 13:49
Jan En Toos:
Wat een verhaal Meis !!!
Een hele ervaring en alle indrukken zal zou allleen maar sterker maken .
Het is wel triest om zoiets te moeten meemaken, maar geniet eerst maar eens van de Kiwi Experience en we kijken alweer uit naar je volgende verslag. Liefs oet Maerum.
-
15 Februari 2014 - 19:38
Hennie En Thei:
Hoi Ditta,
Zo te lezen heb je toch al het e.e.a. meegemaakt. Wat een toestanden. Ook dat maak je mee.
Maar....toch een puike reis, geniet ervan.
Wij letten wel op mam.
Groetjes,
Hennie en Thei, -
16 Februari 2014 - 21:07
Ria Sillen:
Hoi Ditta,
Heel veel plezier en heel veel goede ervaringen.
Liefs
Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
