Haera ra Aotearoa

Tjaa en daar zit je dan alleen in Auckland. Geen idee wat ik wil gaan doen, maar overduidelijk is dat ik niet 2 weken in Auckland ga blijven. Persoonlijk vind ik de stad niet zo geweldig. De afgelopen dagen wel wat ideeen opgedaan. Ik wil sowieso nog naar de bay of island, het noorden van het noorder eiland, en enventueel nog naar de bay of plenty, het oosten van het noorder eiland. Misschien een weekje Fiji, bezoek brengen aan James en Kelly in Australie, weekje Sydney, eerder naar Indonesie en anders eventueel werken voor accomodatie en Auckland city hospital. Ideeen genoeg, maar al snel blijkt dat een groot gedeelte van de ideeen minimaal 600 euro extra kosten. Werken voor accomodatie kan pas vanaf minimaal een maand, reisbuddy is er niet te vinden voor de bay of plenty en het ziekenhuis is niet bereikbaar.

Mijn kiwi experience busticket geboekt naar de Northlands & bay of islands. Hier ben ik van plan om week te blijven, voordat ik weer terug ga naar Auckland. Ik vertrek vrijdag. De dag van te voren nog samen met mijn Nederlandse roomie de skytower ingeweest. Het plan was eigenlijk om een fiets te huren en zo de stad te verkennen, maar toen we 's ochtends naar buiten keken was dat plan al snel van tafel. Ondertussen hadden we al besloten om een filmpje te gaan pakken: The other women. Leuke film!

De kiwi experience was in tegenstelling tot het zuidereiland niet echt een tour. Richting de northlands heeft het maar 1 stop: Paihia. In verband met het paasweekend zaten alle hostels vol en er was 1 studio vrij. Samen met 3 andere meiden konden we deze kans niet laten schieten. Onze eigen badkamer, keuken, tv met dvds en een KING SIZE BED. Als backpacker is dit het walhalla! Mijn week in Paihia is snel voorbij gegaan, het stadje zelf verkend om vervolgens 's avond op stap te gaan.

Zondag met een kater de boot op voor een trip naar the hole in the rock, dit is het grootste natuurlijke gat in een rots van NZ. Je moet maar iets verzinnen als toeristische trekpleister. Vanwege het paasweekend was heel Chinatown van Auckland naar Paihia gekomen en deze zaten , voor mijn gevoel, allemaal bij mij op de boot. Ik voelde er niet zoveel voor om te concureren met de Aziaten om mijn foto's te maken. Totdat we op open zee kwamen. De orkaan Ita die in Australie heeft huisgehouden heeft een staartje naar New Zeeland gebracht. Met als gevolg dat de zee erg ruw was, de magen van de aziaten konden daar blijkbaar niet zo goed tegen. Ik mag mijzelf gelukkig prijzen met de zeebenen van opa. Onze benen gestrekt op Urupukapuka island.

Op maandag stond de dagtrip naar Cape Reinga gepland, dit is de Noordkaap van NZ. De bus vertrok om 07.15 uur, maar we hadden haast vanochtend. Je kan namelijk over 90miles beach rijden als het eb is, maar het wordt bijna vloed. Met als risico dat we niet meer op het strand komen of dat we vast komen te zitten. 90 miles beach spreekt voor zich. Het gekke hieraan is dat het strand een snelweg is waar je gerust met 90 a 100km/h overheen mag rijden langs de Tasmanzee. Bij de Te paki Sanddunes de grootste duin uitgekozen om vanaf te boarden. De klim naar boven was een conditietraining, maar zo waard! Met een snelheid van tussen de 50 en 60km/h ga je op je board van de duinen af, kick gevoel. Om het zand af te spoelen laterna een laatste duik genomen in the pacific ocean bij Tapotupatu bay. Bij cape Reinga komen de Tasmanzee en de grote oceaan samen. Dat geeft een kolkend effect voor de kaap. In de Maori mythologie is cape Reinga ook een heilig oord, waar de zielen van de gestorvenen voor hun laastste reis naar het legendarische Hawaiki vertrekken. Ze laten zich hier van de wortels van een pohutukawa boom, die als enige op de helling van de kaap staat, de diepte in glijden. In Mangonui nog heerlijke fish en chips gegeten, de beste tot nu toe! De laaste stop van de dag was bij de ancient kauri kingdom en trounson kauri park. Om 18.00uur weer terug in het hostel, op tijd naar bed!

Dinsdag naar Russell gegaan met de ferry, lekker weertje. Flagstaff hill belopen, uitzicht was niet spectaculair met wel oke. Nog een Nederlandse backpacker tegen gekomen met wie ik de rest van Russell verkend heb. Wederom een kerk ingeweest, de eerste houten kerk van NZ, waar nog sporen te zien zijn van de gevechten tussen Maori's en Europeanen. 's Middags naar Long beach gelopen. Terwijl Wilvie terug is gegaan naar de haven heb ik hier de middag doorgebracht. Heerlijk! 's Avonds mijn allereerste pubquiz gespeeld met mijn Engelse roomies, 4 pas afgestudeerde dokters. De 1e prijs was een $100 bartap, maar we zijn 2e geworden! Kregen we 8 gratis jars, top.

Woensdag stond mijn half day kayak tour op het programma. Samen met een slechtsprekende Engels man 4 uur lang mijn kayak gedeeld, je kunt je voorstellen dat dit heel gezellig is geweest. Over de Waitangi river naar de Haruru Falls gevaren, leuk om het eens van een andere kant te zien, maar het is weer een waterval... In de mangrove opzoek gegaan daar oesters. Ze zijn erg scherp en slijmerig, na 3 pogingen had ik er direct 5 te pakken. De oesters schoongemaakt en mijn allereeste oester geprobeerd. Ze zien er goor uit; slijmerige, snotachtige substantie met een zwart randje. Na de mentale voorbereiding van 5 minuten toch uiteindelijk een oester geprobeerd. Ze zijn voornamelijk erg zout, maar mijn delicatesse zal het niet worden.

Mijn eerste verjaardagsfelicitaties om 0.00uur gemist aangezien ik al lag te slapen. Toen ik 's ochtends wakker werd had mijn roommate een berichtje voor me achtergelaten, leuke manier van wakker worden. Mijn verjaardag begon met een bezoekje aan de apotheek die me toch maar even heeft doorgestuurd naar de dokter. In Russell ben ik namelijk gestoken door een insect, geen idee welke. Nadat de arts lichtelijk onder de indruk was dat ik het zo goed had afgetekend, heeft hij me toevertrouwd dat het goed is dat ik ben langsgekomen. Ik ben in NZ erg gevoelig voor de beten, maar het kan zijn dat dit beest eitjes heeft gelegd. Na het opmeten van mijn beet bleek deze 15.3cm te zijn en mijn lymfklieren lichtelijk te zijn opgezwollen. Gestart met een antibiotica kuurtje. Ik ben blij dat ik hier naar de dokter ben geweest ipv in Indonesie. 's Middags de bus teruggepakt naar Auckland met een stop bij, ja alweer, een waterval. Om 18.00uur aangekomen in Auckland. Bij binnekomst stond Laura (mijn engelse roomie van Auckland en bay of island) direct klaar om mij te feliciteren met cadeautjes, erg lief! Na een heerlijke steak, rekorderlig en een verrassing van de kok kwam Maike nog even langs met taart en bourbon. Ik voel me al zo verwend! Met alle leuke en lieve berichtjes van thuis en van mensen die ik hier heb ontmoet. In het hostel ook nog een bekende tegengekomen. Met zijn 6en waren we klaar om op stap te gaan! Blijken we nergens meer binnen te komen... 25 april is ANZAC day (Australia, New Zealand Army Corps) het herdenken ze de slachtoffers die gevallen zijn bij de oorlog. Alles sluit dan om middernacht en er mag geen alcohol meer geschonken worden, beetje jammer. Na nog 2 films gekeken te hebben in het hostel mijn verjaardag afgesloten. Het was een hele ervaring aan de andere kant van de wereld, maar het was gezellig!

De dagen erna een beetje door de stad gezworven, pitch perfect gekeken, reisverslagen bijgewerkt, geskypt en voorbereidingen getroffen voor Indonesie. Mijn Dutch roomie is vandaag weer aangekomen in Auckland met een heerlijk cadeau: Nederlandse stroopwafels! Net zaten we heerlijk aan de warme chocomel met n stroopwafel. Verder nog mijn eerste limbo ontmoet, heel raar om ineens weer dialect te praten, maar wel heel gezellig! Vanavond slaap ik op het vliegveld om morgenvroeg via Brisbane en Melbourne naar Indonesie te vliegen. Als ik daar aankom staat Romy op mij te wachten en zullen we eerst 10 dagen doorbrengen op Bali en daarna nog 7 dagen op Java voordat ik 16 mei naar huis kom. Het is raar om afscheid te nemen van Nieuw Zeeland, maar ik ben klaar om verder te reizen. In de afgelopen 3 maanden, op de bay of plenty na, heb ik alles van Nieuw Zeeland kunnen ontdekken. Het is een geweldig land, waar ik een hoop nieuwe ervaringen heb opgedaan en geweldige mensen heb leren kennen. Ik ga het zeker missen, maar wie weet kom ik hier ooit nog eens terug.

Bij deze ga ik mijn reisverslag ook afsluiten, mijn veralen van Indonesie horen jullie wel als ik terug ben. Ik hoop dat ik jullie zo een beetje op de hoogte heb kunnen houden van mijn avonturen in Nieuw Zeeland en dat jullie het leuk vonden om te lezen.

Haera ra


ps: voor degene die geinteresseerd zijn in mijn skydivefilmpje, de birthdayboy is gefeliciteerd dus nu kan het. 

http://www.youtube.com/watch?v=SXB4ENBbFiA