Bye Bye Zuidereiland

De tijd vliegt voorbij, mijn 7 weken op het Zuidereiland zijn om. Vandaag vertrekken we met de ferry van Picton naar Wellington. Voordat het zover is zal ik jullie nog even op de hoogte brengen van de afgelopen 1,5 week.

Op de dag dat we Queenstown hebben verlaten zijn we naar Glenorchy en Paradise gereden. Dit ligt zo’n 50k van Queenstown af en hier worden veel films opgenomen: Lord of the Rings (hoe kan het ook anders ), maar ook bijvoorbeeld X-men en 10.000 BC. Veel filmsterren rusten uit in Paradise, je betaald dan ook gemiddeld 2300 euro voor een overnachting. Om in Paradise te komen moet je een lang stuk over grevel rijden en als je dan eindelijk het bordje Paradise gevonden hebt kijk je uit op een weiland vol koeien. Nog een beetje rondgereden en een halve safaritocht gemaakt. Het is een hele mooie omgeving. Op de terugweg instructies gekregen van een man tijdens wegwerkzaamheden. Netjes opgevolgd met als resultaat een kras op onze van. Thanks Sukkel! Vanuit Paradise doorgereden naar het Zuiden, Invercargill. Een hele grote saaie stad. ‘s Avonds een gezellige avond in de keuken gehad met 2 Nederlandse jongens, Franse en Poolse. Voor het eerst een pannekoek met pindakaas gegeten, not to bad.

De volgende ochtend om 09.30uur de ferry gepakt van Bluff naar Stewart Island. Het derde grote eiland van Nieuw Zeeland. Van de 55 minuten durende overtocht heb ik niet veel meegekregen, van dat geschommel van je vanzelf in slaap. Op Stewart Island is er eigenlijk niet meer te doen dan wandelen, varierend van 1-11 dagen. De locale supermarket heeft voor iedereen een brievenbus en de verjaardagen staan vermeld op het bord voor de supermarket. Heel handig wanneer je ziet dat iemand jarig is, koop je n kaartje en direct in de juiste brievenbus. ‘s Middags hebben we 1 track gelopen vanaf Oban, via Moturai Moana gardens, een lunch op dead man beach naar Horseshoe point en weer terug naar het hostel. Op het einde kregen we te maken met de wisselvalligheid van Stewart Island, van geen wolkje aan de lucht naar stortregen. Op Stewart Island regent het gemiddeld 265 dagen per jaar. Top! Om 19.15uur stond voor mij het kiwi spotten op het programma. Het regende heel hard, maar dan ook echt heel hard. Op de weg van het hostel naar de haven al helemaal doorweekt. De schipper maar even lief aangekeken of hij een spare regenpak had, want als optimistische Nederlander neem ik uiteraard geen regenpak mee naar de andere, zonnige?, kant van de wereld. Gehuld in camouflage gore tex pak, broek tot de navel en jas tot op de knieen was ik klaar voor kiwi spotting! Eerst naar the Neck van Stewart gevaren waar we onderweg veel blue pinguins hebben gezien. Via het bos naar het strand gelopen, daar een aantal kiwi’s gezien in hun natuurlijke leefomgeving. Grappige beesten, de enige vogel ter wereld die geen staart heeft! Hij kan niet vliegen, wel zwemmen en heeft hele grote poten waarmee hij snel kan rennen.

De volgende dag naar observation rock gelopen voor een mooi uitzicht, uiteraard begon het weer te regenen. Bij golden bay track aan onze conditie gewerkt, de track bestaat bijna alleen maar uit trappen die continue omhoog en omlaag gaan. Vervolgens nog een aantal tracks gelopen om daarna uit te rusten met een cider in het zonnetje voordat we weer op de ferry stappen. In Papatowai de nacht doorgebracht. Papatowai ligt in het gebied the Catlins, wordt ook wel omschreven als een van de mooiste gebieden van NZ. Met een aantal stops bij de McLean waterfalls, de Cathedrale caves die alleen zijn te bereieken met eb, de Purakaunui Falls(de meest gefotografeerde van NZ?, voor mij niet de mooiste), Jacks Bay en Nugget Point. Bij Nugget Point en de vuurtoren heb je een heel mooi lookout. Paar seals beneden in het water en onze eerste yellow eyed penguin gezien! Om 19uur aangekomen in Dunedin, onze free campingspot was het niet helemaal, toch maar verkast. Paar uur rondgezworven in de stad en nog even een bezoekje gebracht aan het politiestation. De campings waren allemaal al gesloten, maar uiteindelijk een plekje weten te vinden.

De volgende ochtend hebben we onze camper midden op het Otagon (kern van het centrum) gezet en daar ontbeten. Vervolgens naar de markt bij het station. Een donkerbruin brood kunnen scoren, heerlijk! De camping lag 5k van het centrum af. ‘s Avonds willen we toch het nachtleven verkennen van Dunedin, uiteindelijk vergezeld met 4 Franse naar de stad gelopen. De stad is echt waanzin, een echte maar dan ook echte studentenstad. In Nederland zal je dit niet zo snel vinden, het is zoals in een film. Bijna iedereen op straat was bezopen, een aantal verkleede mensen in barren, huis- en tuinfeesten. Sommige mensen stonden op het dak, andere lagen midden op de straat. Bij de eerste bar werden we alle 6 geweigerd, wij omdat wij een rijbewijs ipv paspoort bij hadden, 2 meiden omdat ze slippers aanhadden en de jongens omdat ze teveel gezopen hebben. Een kiwi die we ontmoet hebben in de rij nam ons mee naar een relaxte loungebar, vervolgens naar een club en we zijn geeindigd in een live bar. Top avond! Om 5uur eindelijk retour op onze camping, waar we vergeten zijn om een wekker te zetten terwijl we om 10uur moeten uitchecken.

Oeps, om half 11 wakker geschrokken. De van geparkeerd en toch nog even de douche ingesneakt en heerlijke sandwich gemaakt. Na de tourist te hebben uitgehangen in de stad: Art gallery, St. Pauls Cathedral, Town Hall, Railway station, terrasje op het Otagon en een rondleiding in Cadbury world. Tijdens de rondleiding hebben ze 1 ton vloeibare chocolade naar benenden laten vallen, wat een herrie! Daarna op het strand afgesproken met 2 kiwi’s, die we de avond ervoor hebben ontmoet, voor mijn eerste en Ellie haar zesde surfles. De eerste golf liggend op een board is al een geweldig gevoel. De golven waren behoorlijk hoog en soms ook akelig als je meegenomen werd. Na 2,5 uur lukte het BIJNA om te blijven staan, maar de zon ging al onder dus tijd om te stoppen. Na een lekkere warme douche, gekookt in een normale keuken zonder dat je hoeft te vechten om een pan. Uitbuiken op de bank ik een woonkamer. Heerlijk!

De volgende ochtend de medical school van Dunedin binnengelopen, helaas was het een nationale feestdag dus konden we geen college meepikken. Bezoekje gebracht bij de Mouraki Boulders, bollen steen die gevormd zijn door het water en liggen op het strand. Er zouden 4 miljoen van die bollen moeten liggen? In Tekapo, de stad van de sterren, geen ster gezien ivm bewolking. 1,5uur naar een camping moeten zoeken. Kortom een dag om snel te vergeten.

Met zeikregen naar Christchurch gereden, een blik laten werpen op onze kras. Deze wordt gemaakt in Auckland en de pijn komt later. Rest van de middag besteed in de bieb aan het online zetten van foto’s. De nacht doorgebracht in hetzelfde hostel van 7 weken geleden, in het centrum. Daar onze 3e Nederlander ontmoet, deze keer uit Rotterdam. Gezellige avond.

Gelukkig was het zonnetje de volgende ochtend weer aanwezig. Ellie de hoogtepunten van Christchurch laten zien en daarna languit in de botanic gardens. Dat vind ik het fijne van een grote stad, het voelt als thuis en je hoeft even helemaal niks. Onze Duitse maatjes waren ook in Christchurch, tijd voor een goodbye party! Wij gaan naar het Noorder eiland en zij vertrekken naar Australia. Samen met zijn 5en naar een freecampingspot gereden waar Ellie en ik 1,5 uur pannekoeken hebben staan bakken. Deze zijn goed in de smaak gevallen. Het was een zeer geslaagde avond! Goed afscheid. ‘s Ochtends de camper beklommen voor een afscheidsfoto met onze vans. Kijkje genomen in Lyttelton, havenstad van Christchurch. En daarna een ritje van 5,5uur richting de ferry. Vanochtend naar Picton gereden, waar de ferry is. Over 2 uur pakken we de ferry naar Wellington. Op naar het Noordereiland!